Niemcy

Decydując się na wyjazd do pracy do Niemiec, często można natknąć się na nieco odmienne zachowania oraz zwyczaje, niż te, do których przywykliśmy w Polsce. Warto zapoznać się z podstawowymi informacjami, historią oraz różnicami kulturowymi danego państwa jeszcze przed wyjazdem. Poznaj Niemcy!

Położenie:

Niemcy (Republika Federalna Niemiec) są krajem leżącym w Europie Środkowej, nad Morzem Bałtyckim i Morzem Północnym. Od północy graniczą z Danią, od wschodu z Polską i Czechami, od południa z Austrią i Szwajcarią, a od zachodu z Francją, Luksemburgiem, Belgią i Holandią. Niemcy zajmują powierzchnię 357 tys. km². Stolicą kraju jest Berlin (3,4 mln mieszkańców). Innymi ważnymi miastami Niemiec są: Monachium, Hamburg, Kolonia, Essen, Frankfurt, Dortmund, Düsseldorf oraz Stuttgart.

Ludność w Niemczech:

Obecnie Niemcy liczą około 82,4 mln mieszkańców. Są zatem najludniejszym państwem w Unii Europejskiej, drugim w Europie i szesnastym na świecie. Średnia gęstość zaludnienia to 230,8 os/km². Przyrost naturalny kraju jest ujemny i wynosi około -1,14 promila. Oznacza to, że mniej Niemców przychodzi na świat niż umiera. Średnia długość życia mężczyzn wynosi 74 lata, a kobiet 80 lat.

Dominujące wyznania w Niemczech:

Najliczniejszą grupą religijną są luteranie, którzy stanowią ok. 38% społeczeństwa, następnie katolicy (34%), muzułmanie (1,7%) oraz bezwyznaniowcy i przedstawiciele innych religii (26,3%).

Podział administracyjny Niemiec:

Republika Federalna Niemiec składa się z 16 krajów związkowych (landów), które mają charakter państw o ograniczonej suwerenności. Chociaż może się tak wydawać na pierwszy rzut oka, landy nie są odpowiednikiem naszych województw. Mają znacznie większą swobodę w stanowieniu prawa i własne konstytucje. Wszystkie landy są wobec siebie równe, w znaczeniu prawnym i decyzyjnym.

Ustrój polityczny Niemiec:

Stolicą Niemiec jest Berlin i tam znajduje się zdecydowana większość najważniejszych jednostek rządowych. Część ministerstw mieści się także w Bonn.

Głową państwa jest prezydent, z pięcioletnią kadencją. Jednak wybierany jest inaczej niż w Polsce. Nie w wyborach bezpośrednich, lecz przez Zgromadzenie Federalne (złożone z Bundestagu i przedstawicieli landów). Pełni głównie funkcję reprezentacyjną, nie ma faktycznego wpływu na politykę, poza mianowaniem konsulów i ambasadorów oraz wysuwania kandydatów na kanclerza.

Władza ustawodawcza jest sprawowana przez Bundestag (Izba Pierwsza) oraz Bundesrat (Izba Druga). Bundestag ma czteroletnią kadencję i wybierany jest bezpośrednio – przez obywateli. Do jego obowiązków należą między innymi: wybór na wniosek prezydenta kanclerza i rządu, kontrolowanie prac rządu, zatwierdzanie umów międzynarodowych i stanowienie prawa (ustaw).

Władza wykonawcza spoczywa w rękach rządu. Na jego czele stoi kanclerz (w dużym uproszczeniu powiedzieć można, że to odpowiednik polskiego premiera).

Opieka zdrowotna w Niemczech:

Niemcy mogą poszczycić się posiadaniem najstarszego na świecie państwowego systemu ochrony zdrowia. Jego początki sięgają 1883 roku, czyli czasów rządów Otto von Bismarcka. System ubezpieczenia obejmuje wszystkich obywateli. Na życzenie można z niego zrezygnować i zawrzeć osobną umowę na prywatną opiekę medyczną. Wybór mają głównie osoby o wysokich dochodach i mające własną działalność gospodarczą. Pozostałe osoby podlegają obowiązkowi ubezpieczeniowemu, w jednej z około 150 istniejących kas chorych (np. AOK, DAK).

Kuchnia niemiecka:

Tradycyjna niemiecka kuchnia przestaje się wysuwać na pierwszy plan. W Niemczech mieszka wielu obcokrajowców, którzy wprowadzają swoje specjały na rynek, otwierając restauracje, bary i kawiarnie. Kuchnia azjatycka, włoska i turecka są obecne niemal na każdym rogu. Jednak co należy do rdzennych specjałów naszych sąsiadów zza Odry?

Powszechnie uważa się, że w Niemczech występuje najwięcej różnych rodzajów chleba. Dodatkowo ważnymi elementami jadłospisu są ziemniaki oraz mięso – zwłaszcza wieprzowina. Właśnie z niej wytwarza się między innymi słynny Wurst.

Inny niemiecki element kultury kulinarnej to golonka. Nie może jej zabraknąć, zwłaszcza na święcie piwa – Oktoberfest. Zupy zwykle są gęste, z dodatkiem grochu lub fasoli. Popularną niemiecką przekąską „uliczną”, sprzedawaną na papierowych tackach jest Currywurst, czyli kiełbasa z sosem, sowicie posypana curry, zwykle podawana z frytkami bądź pieczonymi ziemniakami.

Muzyka, literatura, filozofia:

Niemiecką muzykę, literaturę i filozofię przenika duch zadumy i melancholii. To ojczyzna Johanna Wolfganga Goethego, Tomasza Manna i Ryszarda Wagnera. Najdonioślejsze dzieła literatury niemieckiej powstały w okresie romantyzmu. „Faust” Goethego, „Zbójcy” Friedricha Schillera czy poezja Heinricha Heinego na stałe weszły w kanon światowych arcydzieł. Współczesną wielką literaturę niemiecką reprezentują natomiast Tomasz Mann, Herman Hesse, Günter Grass czy Herta Müller.

Muzyka niemiecka to natomiast dokonania Feliksa Mendelssohna, Roberta Schumana, Franciszka Liszta czy Johannesa Brahmsa. Rozsławił ją również Ryszard Wagner swoimi wielkimi operami, np. „Pierścień Nibelunga” lub „Tristan i Izolda”.

Filozofia niemiecka stała się z kolei podstawą światopoglądową wielu współczesnych nurtów myślenia. Można tu wspomnieć nie tylko Hegla, którego dzieła w znaczący sposób oddziałały na dwudziestowieczne pojmowanie historii, ale przede wszystkim Immanuela Kanta, twórcę filozofii transcendentalnej.

Jacy są Niemcy?:

Dokładni: „Ordnung muss sein!” (Porządek przede wszystkim) – to chyba jedno z tych zdań, które definiuje mentalność naszych zachodnich sąsiadów.

Powściągliwi: w rozmowie, nie są wylewni, ale w gruncie rzeczy mili i sympatyczni.

Punktualni: w kulturze niemieckiej choćby 5 minut spóźnienia traktowane jest jako duży nietakt. Zdecydowanie lepiej widziane jest przybycie przed czasem. Podobnie jest z terminami spotkań. Niemcy mają pod tym względem bardzo sztywne reguły, jakiekolwiek zamiany są źle widziane. Dotyczy to również takich rzeczy, jak np. wizyta w banku. Należy się najpierw umówić z odpowiednim wyprzedzeniem.

Zasadniczy: do osób, które nie zaproponowały przejścia na „ty”, mówimy Sie (np. Frau Muller, Sie…). Po przejściu na „ty”, a także do równolatków, osób młodszych i dzieci zwracamy się ,,du”. Nieodpowiednie dobranie zaimka może spowodować, że osoba, do której się zwracamy, będzie urażona.